Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

παρελάσεις

δεν θα γράψω για τις στρατιωτικές παρελάσεις όντας άσχετος με το θέμα (τα 2 χρόνια στρατού με έκαναν να τον μισήσω, αλλά ως εκεί μπορώ να πω )

αυτό που θα γράψω είναι για τις μαθητικές παρελάσεις

α) μαθητές με κινητικές δυσκολίες
τι γίνεται σχετικά με τους μαθητές με κινητικές δυσκολίες ; αυτοί πως θα συμμετάσχουν αφού προϋποθέτει αυστηρό συντονισμό μεταξύ των ατόμων ; πολύ απλά θα την δουν από το σπίτι

β) σχετικά με το ζήτημα των σημαιοφόρων
δηλαδή αυτοί μπροστά σε τι είναι καλύτεροι από αυτούς πίσω ; Γιατί σε κάτι είναι καλοί αφού τους δίδεται κάτι διαφορετικό και
επειδή είναι ‘καλύτεροι’ μαθητές ; ποιος είναι καλύτερος μαθητής και πως γίνεται;
Τα παιδιά από οικογένειες κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων ( πόσο μισώ αυτή την φράση), σχεδόν αποκλείονται εξαιτίας των οικονομικών διαφορών που δεν τους επιτρέπουν να έχουν την ίδια σχολική ανάπτυξη

γ) σεξιστικές και σωματικές διακρίσεις
Αγόρια μπροστά και κορίτσια πίσω ; Μα σε ποιον αιώνα ζούμε ; Λέμε για ισότητα και διαχωρίζουμε βάση του φύλου ;
Γιατί αυτοί που είναι κοντοί να μην είναι δίπλα από τους ψηλούς ; Σε τι πραγματικά διαφέρουν; Αφού λέμε πώς όλα τα παιδιά είναι ίσα ….

δ) μιλιταρισμός
Το ότι μικρά παιδιά περπατάνε σαν τους καραβανάδες στο στρατό είναι μήπως βασισμένο στην ειρηνική συμβίωση που προσπαθούμε να περάσουμε στα σχολεία ;

Αυτά από ένα φοιτητή παιδαγωγικού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου